Van de zomer las ik in de krant dat de deken van Gulpen moest besluiten alle kerken op slot te doen. Vanwege diefstal en vandalisme. Een paar weken later was ik een week in een plaats aan de Belgische kust. Daar was de kerk gewoon open. Er brandden wat kaarsen en mensen liepen er binnen en gingen even zitten. Voor wat rust en een gebed.

Toen dacht ik: waarom kan dat hier wel?

Volgens mij heeft dat met innerlijke beschaving te maken. Die lijken we in Nederland meer en meer te verliezen. Overal zie je verruwing en gebrek aan respect. In de omgang met elkaar en ook met spullen in de publieke ruimte. Ik denk dat dat met het loslaten van de teugels te maken heeft. Met teugels kun je een paard in toom houden en sturen. Mensen hebben ze ook nodig. Zeker opgroeiende mensen. Dat is het begin van alle beschaving. Als je opgroeit met alleen “vrijheid blijheid”en “alles moet kunnen” kan dat leiden tot teugelloosheid en excessen. Geweld en vandalisme worden dan “gewoon”gevonden.

Daarom moeten onze kerken helaas op slot. Terwijl ze eigenlijk open moeten staan voor iedereen die er rust zoekt en gebed. Hopelijk komt er weer een tijd dat dat kan. De kerk niet op slot!

Pastoor Frans Delahaye